Jullie pioniersplek heeft draagvlak nodig. Draagvlak bij de kerkelijke gemeente of algemene kerkenraad voor bestuurlijke inbedding en financiële ondersteuning. Draagvlak bij gemeenteleden en lokale christenen zodat mensen mee gaan doen of mee gaan bidden. Draagvlak in de doelgroep of wijk, omdat je op zoek bent naar mensen die wel wat zien in het nieuwe project en mee willen gaan denken en doen, of nieuwe netwerken kunnen ontsluiten. En tot slot – in diverse gevallen – draagvlak bij de burgerlijke gemeente om samen te werken rondom maatschappelijke initiatieven en aanspraak te kunnen maken op subsidies.
Making sense
Als je draagvlak wilt creëren voor je pioniersplek, zal je de visie overtuigend moeten kunnen communiceren. Goede communicatie vereist dat je de visie helder kunt uitleggen. Maar net zo belangrijk is dat je context van de hoorder snapt, en leert om je visie op een manier uit te leggen die zo goed mogelijk bij hem of haar aansluit.
Michael Moynagh, een invloedrijk missionair denker uit Groot-Brittannië, schrijft hierover in het artikel “Tradition and Innovation” in het tijdschrift Anvil. Om diverse partijen te overtuigen en inspireren om deel te worden van een plan, is het nodig om de visie op verschillende manieren te kunnen verwoorden, zonder daarmee afbreuk te doen aan de inhoud van de visie. Moynagh noemt dit proces ‘sense-making.’ Je wilt dat verschillende partijen zeggen: “This makes sense!” (een Engelse uitdrukking die zich niet honderd procent laat vertalen, maar neerkomt op: dit is zinvol, of: dit snijdt hout).
Om mensen op deze manier te overtuigen, is het opnoemen van droge feiten niet genoeg. Je wilt de imagination – de verbeelding – aanspreken, zodat de visie tot leven komt en mensen zin krijgen om mee te doen. En om mensen mee te krijgen is het belangrijk om in je verhaal over de visie een aanknopingspunt te zoeken met hun positie of leefwereld.
Het artikel noemt het voorbeeld van Caroline die een pioniersproject onder Sri Lankanen begint in Londen. In het opstartproces moet ze verschillende partijen betrekken en overtuigen, inclusief zichzelf.
Dit zijn de verschillende wijze waarop ze haar droom verwoordt, aansluitend bij de context van de hoorder:
- Tegen zichzelf – omdat ze onder de indruk is van een boek dat ze had gelezen over incarnationele theologie – zegt ze: “Net zoals de Zoon van God de cultuur van het Palestina van de eerste eeuw binnenging, zo probeer ik op bescheiden manier de cultuur van de Sri Lankese migrant binnen te gaan.”
- Tegen haar kerk vertelt ze net een iets andere versie: “Al meer dan honderd jaar steunen we als kerk zending in het buitenland. Het buitenlandse zending is nu naar ons toegekomen. Wat gaan we daarmee doen?”
- Tegen de Sri Lankese vrouwen zegt ze: “We willen goede buren voor jullie zijn, en jullie verwelkomen in dit deel van London. We nodigen jullie uit voor thee, en willen jullie helpen om jullie Engels te oefenen.”
Om over na te denken of te bespreken
- Hoe sluit Caroline op verschillende manieren aan bij de context en achtergrond van haar hoorder?
- Wat denk je dat het effect is van deze manier van visie delen?
- Spreekt deze manier van draagvlak creëren door verhalen te vertellen je aan, of heb je ook bezwaren?
Opdracht
- Maak een lijst van verschillende mensen en partijen met wie je de visie van jullie pioniersplek wilt delen, zij het in formele of informele setting. Als het helpt, teken een mindmap.
- Bedenk hoe jullie de visie kunnen vertellen op een manier die bij hen aansluit. Probeer bijvoorbeeld aan te haken op hun voorgeschiedenis, traditie, functie of connectie met doelgroep of context.
- Optioneel: doe een rollenspel waarin één teamlid een bepaald persoon/partij representeert, en de ander met hem/haar in gesprek gaat om de visie te vertellen.