Er zijn verschillende modellen en visie op gemeenteopbouw voorhanden. Het is niet onze insteek om een nieuwe methodiek te ontwikkelen. We willen een tool ontwikkelen die eenvoudig is, die recht doet aan het spanningsveld van een missionaire jonge geloofsgemeenschap en die toepasbaar is op kleine en grotere geloofsgemeenschappen. Het moet een manier zijn om aandachtsvelden inzichtelijk te maken en jullie te helpen om op een bijbelse en gezonde manier geloofsgemeenschap te zijn. We hebben een manier van kijken nodig die past bij iedere geloofsgemeenschap en tegelijk recht doet aan de verscheidenheid.
Wij kiezen er voor om te kijken naar de kerk in het Bijbelboek Handelingen. Niet als ideaalbeeld (want er ging ook genoeg mis) maar wanneer we naar Handelingen kijken zien we een kerk die langzaam vorm krijgt. Dat is zeker geen statische werkelijkheid. Er is een ontwikkeling gaande. Tegelijk zien we functies van kerkzijn die richtinggevend zijn voor geloofsgemeenschappen van alle tijden en op alle locaties. Het zijn zes Griekse woorden die tot op de dag van vandaag een belangrijke plek hebben in hoe we naar de kerk kijken. Het gaat om de woorden marturia, leitourgia, didachè, kerugma, diakonia, koinonia.
We kiezen ervoor om in het vervolg niet de Griekse woorden te gebruiken maar de onderstaande vertaling.
Leitourgia — Aanbidding en geloof
Didachè — Onderwijs en vorming
Kerugma —Verkondiging
Diakonia — Liefde en zorg voor de ander
Koinonia — Community en omzien naar elkaar
Marturia — Getuigenis
In de kerkgeschiedenis zijn deze grondwoorden meegegaan en hebben ze steeds op een andere manier uitwerking gekregen. In de bovenstaande figuur kom je het woord marturia (getuigen) niet tegen. Je zou kunnen zeggen dat de vijf andere grondwoorden zorgen voor het getuigenis van de geloofsgemeenschap. Deze grondwoorden zijn krachtig als je ze goed gebruikt. Het is geen liniaal die je langs je geloofsgemeenschap kan leggen. Het zijn allemaal functies die jullie nu al in de geloofsgemeenschap ontdekken. Deze functie kunnen we gebruiken door ze te spiegelen. We kijken ernaar en vragen ons af hoe deze functies een plek krijgen binnen onze gemeenschappen. Welke visie is er bij ons op deze functies? Hoe krijgen ze vorm? Wat herkennen we en waar zijn we dankbaar voor? Missen we iets? Wat moeten we aandacht geven?